باز هم هواپیمای روسی و بار دیگر سانحه هوایی . درست 9 روز پس از سانحه جانگداز سقوط هواپیمای توپولف 154 روسی در قزوین که منجر به کشته شدن ( یا به عبارتی تکه تکه شدن ) 168 تن شد، و درست چند روز پس از مصاحبه سفیر جمهوری اسلامی ایران در روسیه که هواپیماهای روسی را "امن و ایمن" خوانده بود و به لحاظ ایمنی " عین ایرباس " دانسته بود(!) ، بار دیگر بعد از ظهر جمعه شاهد حادثه ای دیگر از یک هواپیمای روسی " ایلیوشین" در فرودگاه شهید هاشمی نژاد مشهد بودیم که متاسفانه منجر به کشته شدن 16 تن و زخمی شدن بیش از 20 نفر از هموطنانمان شد.

متاسفانه لیست بلند بالای سوانح و حوادث هوایی در کشورمان (به ویژه در 10 سال گذشته ) که به غالباً در اجاره ناوگان هوایی روسی است جای هیچ گونه شک و شبهه را باقی نمی گذارد که سفرهای هوایی در کشورمان بسیار ناامن بوده و به درستی هواپیماهای سیستم ناوگان هوایی در کشور ما " تابوت های هوایی " نام گرفته اند .

البته با این حادثه فرودگاه شهید هاشمی نژاد و احتمالا در حوادث و سوانحی که تقریبا مطمئنیم در آینده روی خواهد داد آیا سفیر محترم دولت جمهوری اسلامی ایران ( که گویا فراموش کرده اند که ایشان سفیر ایران در روسیه هستند نه سفیر یا سخنگوی دولت روسیه در امور ایران ) خواهند گفت که هواپیماهای روسی امن ترینند یا اینکه این بار توجیه دیگری خواهند آورد؟

اما به هر روی ناوگان حمل و نقل هوایی ما به شدت نا امن است و متخصصان امور بر این باورند که تا زمانی که شرکت های هوایی مجبورند از نرخ های مصوب دولتی پیروی کنند کماکان به خرید یا اجاره هواپیماهای " بنجل " و مستعمل روسی روی خواهند آورد چرا که هزینه های بالای پرواز با میزان دریافتی مصوب از مسافران هم خوانی ندارد و از این رو صاحبان شرکت های خصوصی هواپیمایی مجبورند تا شکاف هزینه های خود را به قیمت خرید هواپیماهای ارزان تر جبران کنند .

باید از مسئولان و مدیران دولتی پرسید که به راستی چند جان دیگر باید قربانی شود تا آنها فکری اساسی به معضل مزمن بالا رفتن آمار سوانح هوایی در ایران بکنند؟

تا به کی باید شاهد قربانی شدن هموطنانمان باشیم و چرا کسی پاسخگوی خانواده های داغدار و هزینه های سرسام آور مادی و معنوی قربانی شدن ده ها و صدها هموطن در یک سانحه هوایی نیست ؟

آیا با پرداخت بیمه حوادث و دیه قربانیان به خانواده های آنها کار مسئولان خاتمه می یابد ؟

مسئولان وزارت راه و دیگر سازمان های مرتبط باید به افکار عمومی توضیح دهند که چرا وضعیت به گونه ای است که مسافران هوایی در کشور با احساس ترس و لرز سوار هواپیما می شوند و آیا سفری راحت و ایمن حق هر شهروند ایرانی نیست ؟ و اگر چنین است چه کسی یا سازمانی و یا چه کسان و سازمان هایی مسئول تامین این امنیت فیزیکی و روانی هستند ؟

در پایان لازم است به نمایندگان محترم مجلس که در هفته های آتی احتمالا باید به لیست وزرای دولت دهم رای اعتماد می دهند، توصیه ای صورت پذیرد و آن این است که در تایید و یا رای اعتماد به وزیر راه و ترابری دولت دهم حتما به دو نکته توجه داشته باشند :

نخست آنکه حتماً در رای اعتماد به وزیر راه ، موضوع برنامه وزیر مربوطه برای پایان دادن به وضعیت فعلی را ملاک عمل قرار دهند و تا زمانی که وزیری با برنامه ای جامع و مدون و قابل اجرا برای خاتمه دادن به وضعیت مرگبار ناوگان هوایی فعلی کشور به صحن مجلس نیاید به هیچ وجه به وزیرمعرفی شده رای ندهند ،حتی اگر رییس دولت دهم 10 وزیر را پشت سر هم به مجلس معرفی کند.

دوم آنکه نمایندگان محترم مجلس از هم اکنون با استفاده از کانال های ارتباطی خود با دولت این پیام صریح و آشکار را به رییس دولت نهم انتقال دهند که در معرفی وزیر راه به هیچ عنوان ملاک های سیاسی را لحاظ نکرده و فردی "متخصص" را به عنوان وزیر به مجلس معرفی کند. نمایندگان می توانند این پیام را پیش از معرفی وزرا به عنوان یک هشدار یا توصیه و... به گوش رییس دولت نهم برسانند .

در غیر این صورت و در صورت ادمه شرایط فعلی و یا تغییر وزیر فعلی با وزیری ناکارآمد تر مسئولیت عواقب و سوانح هوایی نه تنها بر گردن دولت آینده بلکه بر گردن مجلس نیز هست چرا که مردم ما با این سوانح و فجایع هوایی در کشور به حق از نمایندگانی که خود را " وکیل الدوله " نخوانده اند انتظار دارند در رای اعتماد خود به کابینه به ویژه به وزیر راه موضوع سوانح هوایی و تامین سفرهای هوایی ایمن برای شهروندان را در اولویت نخست رای اعتماد خود قرار دهند.

منبع: عصر ایران